Nadat op 1 januari 2011 mijn termijn van drie jaar als vicedecaan van de Tilburg Law School erop zat, ben ik op die datum met het hele gezin op het vliegtuig gestapt richting ‘down under’, voor een onderzoekssabbatical van een half jaar aan de universiteit van Sydney, aan het Australian Centre for Climate and Environmental Law (ACCEL) om precies te zijn.
In de weken dat we tot nu toe hier zijn is dit land getroffen door de zwaarste overstromingen in de geschiedenis , de zwaarste cycloon sinds mensenheugenis, een records brekende hittegolf en ernstige bosbranden. De impact van klimaat¬verandering is hier groot en klimaatrecht en klimaatbeleid krijgen dan ook veel aandacht. Er is een apart ministerie van Climate Change and Energy Efficiency, wat al aangeeft dat de bestuurlijke aandacht voor dit thema een heel andere is dan in Nederland. Toch valt hier nog heel veel te doen. Anders dan in Nederland begint het denken over bijvoorbeeld het aanwijzen van overstromingsgebieden langs de grote rivieren pas net. Daar was eerst de grote overstroming van januari in Queensland voor nodig. Verder beschikt het land over enorme voorraden steenkool, waardoor de discussie over het omschakelen naar duurzame energie erg moeizaam verloopt.
Ik ga me de komende maanden hier, met mijn nieuwe collega’s van ACCEL, bezig houden met het klimaatrecht, een nieuwe, fascinerende en zich snel ontwikkelende juridische discipline. Mijn aandacht zal zich vooral richten op adaptatie, dat wil zeggen aanpassing van de samenleving aan het veranderende klimaat. Om de veranderingen die de komende decennia zullen optreden, en waarvan we nu de eerste tekenen zien, goed het hoofd te kunnen bieden zijn overal ter wereld ingrijpende maatregelen nodig waaraan tal van juridische vraagstukken kleven. Op deze vraagstukken zal ik in deze blog de komende maanden nader ingaan.
Posts
