Fietsen in Sydney

Fietsend naar je werk gaan is in Sydney alleen weggelegd voor mensen die een kick krijgen van gevaar en voor mensen die het niet uitmaakt of ze de volgende dag nog halen. Het is, met andere woorden, spelen met je leven. Om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen en meteen ook de totaal overbelaste verkeerssituatie in Sydney aan te pakken, probeert de overheid je op de fiets te krijgen. Mooie beleidsnota’s worden hierover geschreven, er worden stukjes fietspad aangelegd, er is zelfs een fraaie stadsplattegrond waarop netjes al die kleine stukjes fietspad zijn ingetekend, en veel bedrijven hebben een doucheruimte voor de fietsende werknemer die zich even wil omkleden. Fietsen doe je hier namelijk op een wielrenfiets in wielrentenue.
De praktijk is echter weerbarstig. De stukjes fietspad die er zijn beginnen en eindigen pardoes, zodat je, blij dat je eindelijk een stukje veilig kunt fietsen, al snel weer moet bekijken hoe je vijf drukke rijbanen overstekend weer aan de juiste kant van de weg kunt komen om je reis te vervolgen. Veel wegen in het centrum zijn overvol. De rijbanen zijn smal. Ruimte voor een fietser is er niet. Als je dan toch maar gewoon de ruimte “neemt” krijg je in het beste geval te maken met toeterende automobilisten, en in het slechtste geval met automobilisten die de door jou veroverde ruimte weer afpakken en je dus van de weg rijden. Dat automobilisten vaak boos zijn op fietsers is trouwens niet helemaal onbegrijpelijk als je ziet hoe veel fietsers zich gedragen. Meestal zijn het stoere jonge mannen (type breedgeschouderde, getatoeëerde Australische surfer). De stoep op en af rijden om files te omzeilen, kruispunten dwars oversteken, door rood rijden, het maakt ze allemaal niet uit. De minder stoere fietsers, waartoe ik mezelf reken, kiezen er vaak voor om over het trottoir te fietsen. Dat mag niet, maar de politie staat het toe omdat ze wel inzien dat het veiliger is dan op de weg fietsen.
Sydney heeft nog een lange weg te gaan voordat fietsen hier net zo gewoon is als in Nederland. Eén ding is wel al hetzelfde: na de eerste dag dat ik hier gefietst had werd mijn fiets al gestolen...